Η με αριθμό 664/2019 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών έκρινε ως εξής:

Στην αγωγή τίθεται το γεγονός, ότι οι εναγόμενες εταιρίες παροχής υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας και μισθώτριες τμημάτων της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας του πέμπτου πάνω από την πυλωτή ορόφου με την ανήκουσα σε αυτήν αποκλειστική χρήση ακάλυπτου τμήματος του δώματος έχουν εγκαταστήσει και λειτουργούν σταθμούς βάσης κινητής τηλεφωνίας και κεραίες εκπομπής ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων διαταράσσοντας, υπό τις αναλυτικά (στην αγωγή) αναφερόμενες περιστάσεις το δικαίωμα πραγματικής δουλείας υπέρ των λοιπών οριζόντιων ιδιοκτησιών της ίδιας οικοδομής κυριότητας των εναγόντων, Ως εκ τούτου οι παραπάνω εναγόμενες νομιμοποιούνται παθητικώς για την ενάσκηση κατ’ αυτών της ένδικης αγωγής ομολογήσεως δουλείας από τους ενάγοντες – κυρίους των οριζόντιων ιδιοκτησιών υπέρ των οποίων η δουλεία (και άρα νομιμοποιούμενους ενεργητικώς), όσα δε αντίθετα επικαλείται η εκκαλούσα της υπό στοιχείο β έφεσης με το δεύτερο λόγο είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1132 παρ. 1 εδ. τελευτ. και 914 ΑΚ συνάγεται ότι η παράνομη και υπαίτια προσβολή του δικαιώματος δουλείας συνιστά αδικοπραξία, που γεννά αξίωση αποζημίωσης υπέρ του δικαιούχου, ο οποίος υπέστη ζημία (ΑΠ 462/2017, ΝΟΜΟΣ και 914/2005, ΕλΔνη 2005, 1468). Εν προκειμένω, στη σωρευόμενη στο ίδιο δικόγραφο αγωγή περί αδικοπραξίας διαλαμβάνονται, όπως επιβάλλεται από τη διάταξη του άρθρου 216 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ με σαφήνεια τα πραγματικά περιστατικά, που τη θεμελιώνουν στις διατάξεις του νόμου και δικαιολογούν την άσκησή της από τους ενάγοντες κατά των εναγομένων.

Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που επικαλούνται και προσκομίζουν οι ενάγοντες, τα οποία λαμβάνονται υπ’ όψιν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε προς συναγωγή εξ αυτών δικαστικών τεκμηρίων (μεταξύ τούτων και εκείνα/ που προσκομίζονται/ παραδεκτά κατ’ αρθρο 529 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, το πρώτον στην έκκλητη δίκη) και των διαδικαστικών εγγράφων, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι εναγόμενοι, των φωτογραφιών, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι ενάγοντες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ. 3, 448 § 2, 457 § 4 ΚΠολΔ), των υπ’ αριθμ. 149,150,151,152/5-1-2017 ένορκων βεβαιώσεων ενώπιον της Ειρηνοδίκη Αθηνών, …, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι ενάγοντες για τη λήψη των οποίων τηρήθηκαν οι νόμιμες διατυπώσεις των άρθρων 421 και 422 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., δηλαδή η εμπρόθεσμη και νομότυπη (προηγούμενη) κλήτευση των εναγομένων να παραστούν, και από όλη τη διαδικασία αποδείχτηκαν τα παρακάτω:

Οι ενάγοντες είναι ιδιοκτήτες χωριστών και διακεκριμένων ιδιοκτησιών (διαμερισμάτων) της πολυώροφης οικοδομής που βρίσκεται στο Χαλάνδρι Αττικής … με την ανήκουσα σε αυτήν αποκλειστική χρήση ακάλυπτου τμήματος του δώματος της άνω πολυκατοικίας, επιφάνειας περίπου 130 τ.μ., και της πρώτης εναγομένης, εκμισθώθηκε στην τελευταία το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης τμήματος του ως άνω διαμερίσματος, εμβαδού του εκμισθωθέντος χώρου 5,5 τ.μ. περίπου, καθώς και τμημάτων εξωτερικών χώρων εμβαδού 2 τ.μ. στο ανήκον στο ανωτέρω διαμέρισμα κατ’ αποκλειστική χρήση δώμα της άνω πολυκατοικίας, προκειμένου να τοποθετηθούν στους χώρους αυτούς σύστημα κεραιών, αντικεραυνική προστασία, ηλεκτρονικά και κλιματιστικά μηχανήματα, για να εγκατασταθεί και λειτουργήσει σταθμός βάσης κινητής τηλεφωνίας.

Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι περί τον Ιούνιο του έτους 2011 έκαστη των εναγόμενων έθεσε σε λειτουργία σταθμό βάσης κινητής τηλεφωνίας στον ως άνω μισθωμένο χώρο του δώματος της επίδικης πολυκατοικίας, εγκαθιστώντας ενσωματωμένες κεραίες (μεταλλικούς ιστούς σωληνωτής διατομής)… Στον όρο 4 VI του ανωτέρω κανονισμού προβλέπεται ότι «VI. Ο κύριος εκάστης διηρημένης ιδιοκτησίας έχει προς ταύτην πάντα τα εις τον απόλυτον και αποκλειστικό κύριον, ανήκοντα…δικαιώματα, εφόσον η άσκησις αυτών δεν αντίκειται εις τα κειμένας διατάξεις Νόμων και τον παρόντα Κανονισμόν, δεν παρακωλύει την άσκησιν των ομοίων δικαιωμάτων των λοιπών ιδιοκτητών, δεν παρενοχλεί ουδέ διαταράσσει την ησυχίαν αυτών, ενώ στον όρο 5 στοιχ. I του ανωτέρω κανονισμού ορίζεται ότι «Έκαστος των συνιδιοκτητών δύναται ν’ ασκή τα εκ του Νόμου και του παρόντος Κανονισμού δικαιώματα του, ενοικών ο ίδιος εν τη διηρημένη ιδιοκτησία του, εκμισθών ταύτην ή παραχωρών ….την χρήσιν αυτής εις τρίτον υπό τους κατωτέρω περιορισμούς. I. Επιτρέπεται η χρησιμοποίησις διηρημένης ιδιοκτησίας ως Γραφείου ή ως ατελιέ (π.χ. Οίκου ραπτικής) ή κομμωτηρίου, εφ’ όσον εις τας ανωτέρω περιπτώσεις δεν δημιουργείται μεγάλη κίνησις προσώπων, θόρυβος και εν γένει όχλησις των λοιπών συνιδιοκτητών και εφ’ όσον η τοιαύτη χρησιμοποίησις είναι ευπρεπής και ανάλογος προς την θέσιν και εμφάνισιν της πολυκατοικίας και τον κύριον προορισμόν αυτής ως πολυκατοικίας. Επιτρέπεται η χρήσις των αποθηκών του υπογείου ορόφου ως εργαστηρίων και καταστημάτων και συνεργείων πάσης φύσεως. Προς αποτροπήν οιασδήποτε αμφιβολίας ή αμφισβητήσεως, διευκρινίζεται ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίησις των διαμερισμάτων και λοιπών εν γένει αυτοτελών χώρων, ως χορευτικών κέντρων, σχολείων, ξενοδοχείων, ωδείων, χοροδιδασκαλείων ή διδασκαλείων ρυθμικής και γυμναστικής, χαρτοπαικτικών λεσχών, ιατρείων αφροδισίων νοσημάτων ή λοιμωδών νόσων, τόπων εταιρισμού γυναικών έστω και κατά μόνας, Γραφείου Κηδειών και εν γένει πάσα χρήσις θέτουσα εν κινδύνω την ασφάλειαν της πολυκατοικίας, παραβλάπτουσα την ησυχίαν των ενοίκων αυτής, προκαλούσα ασυνήθεις θορύβους, δυσοσμίας, εκπέμπουσα καπνούς και αναθυμιάσεις ή αντικείμενη εις τους νόμους, τας Αστυνομικός διατάξεις και τα χρηστά ήθη ή παραβλάπτουσα την ησυχίαν, την ασφάλειαν των ενοίκων της πολυκατοικίας ή μη συμβιβαζόμενη προς την οικογενειακή ηθικήν και κοινωνικήν τάξιν και ευπρέπειαν». Στον όρο δε 7 παρ. 1 του ανωτέρω κανονισμού ορίζεται ότι «1. Έκαστος κύριος διηρημένης ιδιοκτησίας εκμισθών ή καθ’ οιονδήποτε τρόπον παραχωρών την χρήσιν αυτής εις οιονδήποτε τρίτον, δέον όπως ρητώς και σαφώς υποχρεοί τον τρίτον τούτον δια σχετικής εγγράφου πάντοτε μεταξύ αυτών συμφωνίας, να συμμορφούται ανελλιπώς και άνευ αντιρρήσεως προς πάντας του όρους του παρόντος Κανονισμού επί ποινή εξώσεως αυτού….Ο όρος αυτός είναι υποχρεωτικός δια τον κύριον της διηρημένης ιδιοκτησίας και υποχρεοί και τον τρίτον, τον ποιούμενο χρήσιν αυτής ακόμη και εις περίπτωσην παραλείψεως ρητής μνείας εις την συμφωνία των». Δια του ανωτέρω κανονισμού πολυκατοικίας, ο οποίος σημειωτέον στις μεταξύ των συνιδιοκτητών σχέσεις έχει ισχύ νόμου και επίσης δεσμεύει και τους τρίτους μισθωτές εγκύρως, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στη μείζονα σκέψη, τίθενται περιορισμοί και απαγορεύσεις ως προς την χρήση των κοινών πραγμάτων, καθώς και των αντικειμένων των αποκλειστικών κυριοτήτων, οι οποίοι περιορισμοί φέρουν χαρακτήρα πραγματικής δουλείας σύμφωνα με το άρθρο 13 ν. 3741/1929 (βλ. και άρθρο 1 στοιχ. II του κανονισμού). Ειδικότερα, ο όρος 5 παρ. I, ο οποίος είναι σαφής ως προς την αποτυπωθείσα βούληση των συμβαλλομένων και άρα δεν υφίσταται ανάγκη προσφυγής στους ερμηνευτικούς κανόνες των δικαιοπραξιών (άρθρα 173, 200ΑΚ) απαγορεύει την χρήση των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας ως επαγγελματικών χώρων (εν αντιθέσει με τις αποθήκες του υπογείου) εκτός από γραφείο, ατελιέ ή κομμωτήριο, εφόσον δια των ως άνω επιτρεπόμενων χρήσεων δεν προκαλείται θόρυβος, μεγάλη κίνηση προσώπων και δεν ενοχλούνται οι λοιποί συνιδιοκτήτες και επίσης η χρήση είναι ευπρεπής και ανάλογη της θέσης και εμφάνισης της πολυκατοικίας και επιπλέον, μεταξύ άλλων, απαγορεύει την χρήση, η οποία θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ενοίκων της πολυκατοικίας διαταράσσει την ησυχία τους και αντίκειται στους νόμους και τις αστυνομικές διατάξεις. Όσα αντίθετα επικαλούνται οι εναγόμενες, κατόπιν εκτίμησης των ισχυρισμών τους ότι δεν έχει συσταθεί δικαίωμα δουλείας με το ως άνω περιεχόμενο υπέρ των εναγόντων και σε βάρος του μισθωμένου από αυτές ακινήτου είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Αποδεικνύεται, επομένως, ότι η παραχώρηση της χρήσης της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας και των τμημάτων του ανήκοντος κατ’ αποκλειστική χρήση σ’ αυτήν ακάλυπτου δώματος στις εναγόμενες για την εγκατάσταση και λειτουργία σταθμού βάσης κινητής τηλεφωνίας και κεραιών και η εκ μέρους των εναγομένων γενόμενη χρήση αυτών έλαβαν χώρα κατά παράβαση της παραγράφου I του άρθρου 5 του κανονισμού της πολυκατοικίας, δοθέντος, ότι δεν πρόκειται για τις επιτρεπόμενες επαγγελματικές χρήσεις των διαμερισμάτων που προβλέπει η παράγραφος αυτή (I του άρθρου 5) του κανονισμού (γραφείο, ατελιέ, κομμωτήριο κλπ ). Περαιτέρω, οι ενάγοντες προέβησαν σε έγγραφες διαμαρτυρίες και καταγγελίες προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, Νομαρχία Αθηνών, Πολεοδομία και Δήμο Αγίας Παρασκευής, ΔΕΗ), συνεπεία των οποίων στις 10-12-2013 διενεργήθηκε αυτοψία στην τότε υφιστάμενη στο χώρο του δώματος ηλεκτρική εγκατάσταση από τους αρμόδιους υπαλλήλους της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Περιφερειακής Ενότητας Βορείου Τομέα Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Περιφέρειας Αττικής και συντάχθηκε η με αριθ. πρωτ. ./20-12-2013 έκθεση ελέγχου, που προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως οι ενάγοντες και όπου αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα «…1.1. Ο χώρος δεν έχει δηλωθεί για την απαιτούμενη χρήση. Στην κατηγορία χώρου αναγράφεται ως χώρος οικίας ενώ από τον έλεγχό μας, προκύπτει ως επαγγελματικός χώρος με συστήματα υποστήριξης κινητής τηλεφωνίας… 1.2. Όσον αφορά στα τεχνικά χαρακτηριστικά της εγκατάστασης, ο χώρος τροφοδοτείται με τριφασικό μετρητή τάσης …και όχι με μονοφασικό που αναφέρεται στην ΥΔΕ (υπεύθυνη δήλωση αδειούχου ηλεκτρολόγου εγκαταστάτη) 220 V/1/50….3. Έκθεση παράδοσης. Ο ηλεκτρολογικός εξοπλισμός αλλά και οι χώροι που περιγράφονται στην έκθεση παράδοσης δεν αντιστοιχούν στην υπάρχουσα εγκατάσταση. Δεν υπάρχουν οι αναγραφόμενοι χώροι … Στον ελεγχόμενο χώρο είναι εγκατεστημένα μόνο μηχανήματα κεραιών κινητής τηλεφωνίας και κλιματιστική συσκευή … Στον οπτικό μας έλεγχο διαπιστώνουμε βασικές αποκλίσεις σε μέτρα προστασίας από ηλεκτροπληξία και από πυρκαγιά προερχόμενη από ηλεκτρικά αίτια/ έλλειψη δυνατότητας πρόσβασης και χειρισμών στον τρίτο πίνακα/ αλλά και άλλες ηλεκτρολογικές απαιτήσεις/ ενώ στο πρωτόκολλο ελέγχου που συνοδεύει την ΥΔΕ περιγράφεται όλα είναι καλό… 4.1. Μέτρα προστασίας από ηλεκτροπληξία και μέτρα προστασίας από πυρκαγιά : Σε κανένα πίνακα δεν υπάρχει διάταξη ΔΔΡ RCI)…Aπό τα αποτελέσματα που περιγράφηκαν στην παρούσα έκθεση ….προκύπτει ότι : Η ΥΔΕ (υπεύθυνη δήλωση εγκαταστάτη ηλεκτρολόγου) που έχει κατατεθεί δεν ανταποκρίνεται στην υπάρχουσα εγκατάσταση. Η ηλεκτρική ασφάλεια είναι ιδιαίτερα χαμηλή με ρίσκο για ηλεκτροπληξία και πυρκαγιά από ηλεκτρικά αίτια. Εντοπίζονται και περιγράφονται οι επικινδυνότητες, Δεν πληρούνται βασικές απαιτήσεις του ΚΕΗΕ και της ηλεκτρολογικής Νομοθεσίας/ όπως ισχύει σήμερα». Στις 12-6-2015 κατόπιν νέας καταγγελίας έγινε επανέλεγχος στην υπάρχουσα στον άνω χώρο ηλεκτρολογική εγκατάσταση σε σχέση με την εκ νέου υποβληθείσα υπεύθυνη δήλωση εγκαταστάτη ηλεκτρολόγου και συντάχθηκε η υπ’ αριθ. πρωτ. 11019/12- 6-2015 έκθεση ελέγχου, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα «1. Ο χώρος (δώμα) έχει δηλωθεί για την απαιτούμενη χρήση… Εντός του δώματος διαπιστώθηκε η ύπαρξη μηχανημάτων υποστήριξης κεραίας κινητής τηλεφωνίας. … Από τα αποτελέσματα που περιγράφηκαν στην παρούσα έκθεση προκύπτει ότι : Η ΥΔΕ που έχει κατατεθεί δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην υπάρχουσα εγκατάσταση. Εντοπίζονται και περιγράφονται οι επικινδυνότητες. Δεν πληρούνται βασικές απαιτήσεις του ΕΛΟΤ HD384 και της ηλεκτρολογικής νομοθεσίας». Διαπιστώθηκε/ δηλαδή, ότι υφίσταντο αποκλίσεις μεταξύ των υπεύθυνων δηλώσεων του εγκαταστάτη ηλεκτρολόγου και της υπάρχουσας στην εν λόγω οριζόντια ιδιοκτησία ηλεκτρολογικής εγκατάστασης και ότι δεν πληρούνται βασικές προϋποθέσεις ασφάλειας, προβλεπόμενες από το νόμο με συνέπεια τον αυξημένο κίνδυνο ηλεκτροπληξίας και πυρκαγιάς. Ενόψει των όσων έγιναν δεκτά/ προκύπτει, ότι η χρήση του μισθίου εκ μέρους των μισθωτών, όχι μόνο δεν εμπίπτει στις επιτρεπόμενες επαγγελματικές χρήσεις των διαμερισμάτων που προβλέπει ο κανονισμός (γραφείο, ατελιέ, κομμωτήριο, κλπ), αλλά επιπλέον θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της πολυκατοικίας και των ενοίκων της και ως εκ τούτου καθίσταται απαγορευμένη από τον κανονισμό της άνω πολυκατοικίας (άρθρο 5 παρ. I). Λόγω δε της απαγορευμένης χρήσης οι εναγόμενες προσβάλλουν την πραγματική δουλεία των εναγόντων οροφοκτητών σε βάρος του μισθίου, ως αυτό περιγράφεται ανωτέρω, η προσβολή δε αυτή έχει τη μορφή διατάραξης και δεν ήρθη εκ μόνου του γεγονότος, ότι η δεύτερη εναγομένη (εταιρία με την επωνυμία «WIND ΕΛΛΑΣ κλπ») καθαίρεσε, όπως δεν αμφισβητείται, την κεραία, ενόψει του ότι δεν έχει απομακρύνει τον σταθμό βάσης. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε στον απαιτούμενο βαθμό του σχηματισμού πλήρους δικανικής πεποίθησης, ότι η τοποθέτηση της κεραίας της πρώτης εναγομένης (η κεραία της δεύτερης εναγομένης έχει καθαιρεθεί) έγινε χωρίς τις απαιτούμενες νόμιμες εγκρίσεις (άρθρο 31 ν. 4053/2012, ό.α. από το άρθρο 126 ν. 4249/2014). Όσα επομένως αντίθετα επικαλούνται οι ενάγοντες περί παράβασης πολεοδομικών και διοικητικών κανόνων είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.

Σύμφωνα προς όλα τα ανωτέρω, η ένδικη αγωγή ομολογήσεως δουλείας πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να αναγνωριστεί το δικαίωμα πραγματικής δουλείας υπέρ των οριζόντιων ιδιοκτησιών των εναγόντων και σε βάρος της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας και του ανήκοντος σ’ αυτήν κατ’ αποκλειστική χρήση τμήματος του ακάλυπτου δώματος, που (η πραγματική δουλεία) α) απαγορεύει την χρήση του δουλεύοντος ως επαγγελματικού χώρου εκτός από γραφείο, ατελιέ (οίκο ραπτικής) ή κομμωτήριο και υπό την προϋπόθεση ότι από τις επιτρεπόμενες επαγγελματικές χρήσεις, δεν προκαλείται θόρυβος, μεγάλη κίνηση προσώπων και δεν ενοχλούνται οι λοιποί συνιδιοκτήτες και επίσης η (επιτρεπόμενη επαγγελματική) χρήση είναι ευπρεπής και ανάλογη της θέσης και εμφάνισης της πολυκατοικίας και επιπλέον, μεταξύ άλλων, β) απαγορεύει την χρήση (όπου εμπίπτει και η τοποθέτηση εγκαταστάσεων στο δουλεύον), η οποία θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ενοίκων της πολυκατοικίας. Επίσης, πρέπει να υποχρεωθούν αμφότερες οι εναγόμενες να άρουν την προσβολή του δικαιώματος των εναγόντων, παύοντας την ανωτέρω αντιβαίνουσα στον κανονισμό χρήση του μισθίου και δη διακόπτοντας οριστικά τη λειτουργία των επίμαχων σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας και να υποχρεωθεί η πρώτη εναγομένη να καθαιρέσει την επίμαχη κεραία κινητής τηλεφωνίας από το δώμα της πολυκατοικίας (καθόσον ως προς την δεύτερη εναγόμενη το σχετικό αίτημα κατέστη άνευ αντικειμένου, αφού αποδείχθηκε η εκ μέρους αυτής απομάκρυνση της εγκατασταθείσας κεραίας). Τέλος, πρέπει να επιτραπεί στους ενάγοντες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης της πρώτης εναγομένης, να προβούν οι ίδιοι σε όλες τις απαραίτητες εργασίες καθαιρέσεως της ανήκουσας στην πρώτη εναγομένη κεραίας κινητής τηλεφωνίας, να υποχρεωθεί δε, η πρώτη εναγομένη σε προκαταβολή ποσού δαπάνης 1000 ευρώ, για να επιχειρηθούν οι εργασίες υπό τον όρο ότι η τελευταία δεν θα εκπληρώσει την υποχρέωσή της να τις εκτελέσει. Αναφέρθηκε στη μείζονα σκέψη, ότι η προσβολή του δικαιώματος της δουλείας αποτελεί παράνομη πράξη, η οποία εν προκειμένω είναι και υπαίτια και άρα συνιστά αδικοπραξία, δοθέντος ότι οι εναγόμενες είχαν λάβει γνώση του περιεχομένου του κανονισμού της πολυκατοικίας και γνώριζαν την υφιστάμενη δουλεία και τους εξ αυτής περιορισμούς χρήσης σε βάρος της μισθωμένης από τις ίδιες οριζόντιας ιδιοκτησίας, εντούτοις αποσκοπώντας στα ωφελήματα που θα είχαν από την εγκατάσταση και λειτουργία των εν λόγω σταθμών βάσεων κινητής τηλεφωνίας στο συγκεκριμένο μίσθιο γνωρίζοντας, ότι προσβάλλουν τα δικαιώματα των εναγόντων εγκατέστησαν στο μίσθιο το σχετικό εξοπλισμό, προέβησαν σε επικίνδυνες παρεμβάσεις στην ηλεκτρολογική εγκατάσταση και λειτούργησαν τους σταθμούς βάσης κινητής τηλεφωνίας. Εξαιτίας της ως άνω αδικοπρακτικής συμπεριφοράς προκλήθηκε στους ενάγοντες (εκτός από το ένατο, νομικό πρόσωπο, ως προς το οποίο η αγωγή κατά το σκέλος αυτό απερρίφθη ως αόριστη) ηθική βλάβη, ενόψει του ότι οι παραπάνω βίωσαν συναισθήματα ανασφάλειας, φόβου και αγωνίας λόγω του ορατού κινδύνου ηλεκτροπληξίας και πυρκαγιάς, καθώς και λόγω των εκπομπών ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (ανεξαρτήτως του αν οι εκπομπές υπερβαίνουν τα επιτρεπόμενα όρια ή όχι), αναστατώθηκε η ήρεμη διαβίωσή τους λόγω των επανειλημμένων προσφυγών τους σε διοικητικές και αστυνομικές αρχές, ώστε να παρέμβουν, τους προκλήθηκε άγχος σχετικά με τη δυνατότητα αποδοτικής οικονομικής εκμετάλλευσης της περιουσίας τους και τέλος διαταράχθηκαν οι σχέσεις τους με τους λοιπούς ενοίκους των παρακείμενων ακινήτων. Ενόψει των ανωτέρω, το δικαστήριο κρίνει ότι οι πρώτη, δεύτερη, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, έκτη, έβδομος, όγδοος, δέκατη, ενδέκατος και δωδέκατος των εναγόντων υπέστησαν ηθική βλάβη, απορριπτομένων των αντίθετων αρνητικών ισχυρισμών των εναγομένων, για την αποκατάσταση της οποίας λαμβάνοντας υπ’ όψιν, τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, που περιγράφονται πιο πάνω, το είδος και την έκταση της προσβολής που υπέστησαν οι ενάγοντες, τη βαρύτητα του πταίσματος των εναγομένων και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διάδικων μερών, πρέπει να καταδικαστούν οι εναγόμενες, ως εις ολόκληρον ευθυνόμενες (ΑΠ 462/2017 ο.π.) να καταβάλουν σε καθένα από τους πρώτη, δεύτερη, τρίτο, πέμπτο, έκτη, έβδομο, όγδοο και δέκατη των εναγόντων ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση, το ποσό των χιλίων (1000) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Επίσης, πρέπει να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενες υποχρεούνται εις ολόκληρον να καταβάλουν σε καθένα από τους τέταρτο, ενδέκατο και δωδέκατο των εναγόντων το ως άνω ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Σχετικά με την υπό στοιχείο β’ έφεση (με αριθμ. εκθ. καταθ. 580619/505057/2017), δια της οποίας διώκεται η απόρριψη της αγωγής, που, όμως, έγινε εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη με την παρούσα απόφαση μετά την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, πρέπει (η έφεση) ν’ απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν. Μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιδικαστεί σε βάρος των εναγομένων, ενόψει του ότι έγινε δεκτή εν μέρει η αγωγή των εναγόντων και απορρίφθηκε η υπό στοιχείο β’ έφεση της εκκαλούσας (άρθρα 178 παρ. 1, 183, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει να αποδοθεί στην εκκαλούσα της υπό στοιχείο α’ έφεσης (WIND ΕΛΛΑΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΕΒΕ) το παράβολο, το οποίο κατέθεσε κατά την άσκησή της και να εισαχθεί στο δημόσιο ταμείο το παράβολο, το οποίο κατέθεσε η εκκαλούσα της υπό στοιχείο β’ έφεσης (COSMOTE – ΚΙΝΗΤΕΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΕ) κατά την άσκηση της.